De minister bevoegd voor onroerend erfgoed beschermt goederen omdat deze waardevol zijn voor de gemeenschap en zodat toekomstige generaties er gebruik van kunnen blijven maken. Enkel een voorlopig beschermd onroerend goed kan onderwerp zijn van een definitieve bescherming. De erfgoedwaarden die in het beschermingsbesluit worden opgesomd, motiveren duidelijk de redenen van bescherming.
Een bescherming heeft verschillende rechtsgevolgen. Het is bijvoorbeeld verboden om beschermd onroerend erfgoed in zijn geheel te slopen, er schade aan toe te brengen of het te verwaarlozen (zie het actiefbehoudsbeginsel en passiefbehoudsbeginsel).
De indicatoren geven de aantallen en evoluties weer van de verschillende beschermingsstatuten (monument, stads- en dorpsgezicht, cultuurhistorisch landschap, archeologische site of varend erfgoed), het afbakenen van een overgangszone rond beschermingen en het afbakenen van een erfgoedlandschap als bescherming van onroerend erfgoed in een RUP.
Notitie
De aantallen definitief beschermd onroerend erfgoed tellen we met behulp van de beschermingsdatabank. Soms bevat één beschermingsbesluit meerdere onroerende goederen en meerdere beschermingsstatuten.
